دادخواست طلاق از طرف زوجه
خانومي هستم 64 ساله كه مدت 45 سال ايت با تمام مشكلات زندگي مشترك با همسرم كنار آمده ام اما ادامه اين روند برايم به دليل بدبيني، فحاشي، ضرب و شتم، سخنان ناروا و تهمت، دروغگوئي هاي مكرر، عدم مسئوليت پذيري و عدم تامين هزينه هاي روز مره زندگي و عدم پرداخت نفقه و احساس عسر و حرج اصلاً برايم قابل تحمل نمي باشد به گونه اي كه به دليل اضطراب هاي پي در پي دچار افسردگي گرديده ام و با بيماري هاي مختلف جسمي ناشي از به دوش گرفتن تمام مسئوليت هاي زندگي طي سالهاي متمادي دست و پنجه نرم مي نمايم. لذا خواهشمند است وكلاي محترم آن مركز در خصوص موارد ذيل تحت درمان بنده را مشاوره و راهنمائي نمايند. 1. از آنجا كه همسرم ( زوج ) به هيچ عنوان حاضر به طلاق توافقي نبوده و درخواست كننده طلاق نيز نمي باشند. بنابراين اثبات عسر و حرج زندگي با ايشان جهت ارائه دادخواست طلاق از طرف بنده ( زوجه ) ضروريست. لطفا بفرمائيد چگونه بايد اين موضوع را اثبات نمايم و اينكه ابتدا اين موضوع را اثبات نمايم و سپس دادخواست طلاق نمايم يا بالعكس و با همزمان؟ 2. با توجه به اينكه واقعاً تحمل شرايط فعلي در زندگي مشترك آيا مي توانم بدون موافقت ايشان منزل را ترك نمايم و به طور مستقل زندگي نماين، و اين موضوع چه تاثيري در روند دادرسي خواهد داشت؟ شايان ذكر است كه يكهفته است كه به اصرار فرزندانم منزل را ترك نموده و همراه پسرم و در كنار خانواده ايشان حضور دارم و به هيچ عنوان راضي به رجوع به زندگي مشترك نمي باشم. 3. در صورت ارائه دادخواست طلاق از طرف زوجه كداميك از حقوق قانوني و شرعي خود ( مهريه، نفقه، اجرت المثل و ... ) را مي توانم دريافت نمايم ؟ پيشاپيش از دقت نظر و مشاوره حقوقي آن مركز كمال قدرداني را دارم.
